Er drijft veel minder plastic in de oceanen dan tot nu toe gedacht, blijkt uit maandag gepubliceerd onderzoek van de Universiteit Utrecht. Oceanoloog Mikael Kaandorp, die onlangs promoveerde op dit onderwerp aan de Universiteit Utrecht, combineerde 20.000 observaties van over de hele wereld.
Met geavanceerde computersimulaties en kwam tot de conclusie dat er zo'n 3,2 miljoen ton plastic in de oceanen drijft. Dat is een stuk minder dan de 50 miljoen of zelfs 300 miljoen ton waar wetenschappers tot nu toe van uitgingen.
De schatting van 50 miljoen ton was gebaseerd op twee onderzoeken uit 2014 en 2015. Daarin was op basis van de hoeveelheid geproduceerd plasticafval, 400 miljoen ton per jaar, berekend dat er zo’n 8 miljoen ton per jaar de zee in zou stromen. Daarbij werd ervan uitgegaan dat het overgrote deel van het plastic afval dat in rivieren belandt, uiteindelijk ook in zee terechtkomt. Uit het nu gepubliceerde onderzoek blijkt het jaarlijks om 500.000 ton te gaan.
Er mag dan minder plastic op zee terechtkomen, daarmee is het plasticprobleem niet opgelost, reageert ook Faiza Oulahsen, hoofd klimaat en energie bij Greenpeace Nederland. "Dat er minder plastic in de oceanen wordt gevonden, laat eigenlijk vooral zien dat ons wegwerpplastic op andere plekken terechtkomt; in rivieren, op het land, in de landbouw en in bossen."
Er is wel een klein beetje goed nieuws: er zijn veel minder microplastics op zee dan eerder gedacht. Dat is positief, want, zoals onderzoeksleider Erik van Sebille maandag op Radio 1 zei: "Er zijn veel meer organismes die microplastics kunnen opeten dan die een hele colafles kunnen opeten." Grote stukken plastic zijn bovendien een stuk makkelijker op te ruimen, waardoor kan worden voorkomen dat zich microplastics vormen.
Wetenschappers wisten al veel langer dat 99 procent van het plastic afval 'kwijt' was: het was niet terug te vinden in metingen op de oceanen. Er werd op de meest afgelegen plekken plastic gevonden, maar de hoeveelheid daarvan kwam niet overeen met de voorspellingen. Voor het spoorloos verdwijnen van de rest werden allerlei verklaringen gezocht: lag het diep op de bodem van de zee? Hadden dieren het opgegeten? Was het misschien toch op een of andere manier opgelost?
Uit onderzoek van Wageningen Universiteit bleek in 2021 al dat het overgrote deel van het plastic in rivieren bleef hangen. ,,We konden dit dus zien aankomen”, zegt bioloog en activist Merijn Tinga, alias de Plastic Soup Surfer. "Eigenlijk is met dit onderzoek het huishoudboekje weer kloppend gemaakt."
Bron: Leeuwarder Courant
Gepubliceerd: 8-08-2023
Gepubliceerd: 8-08-2023